week 3 en 4

Logboek week 3:

Na mijn verjaardagsweekend  kon de eerste week als 19 jarige beginnen. Deze week willen we verder gaan met de brug, naast het mestkeveronderzoek en de cameravallen. Op de maandagochtend hebben we met Maarten de plannen voor de brug besproken. Wat moet het worden en met welke materialen. Daarnaast wilt Maarten dat we een kostenplaatje gaan maken. Met Ingo heb ik de rivier opgemeten en gekeken naar voor bomen waar de brug aan kunnen bevestigen. De afstand die we moeten overbruggen is 22 meter. Iets langer dan ik in gedachten had. We hadden eerst bamboe in gedachten als materiaal, maar dat is toch niet zo geschikt. waarschijnlijk gaan we (tropisch) hardhout gebruiken, dat is hier in overvloed en betaalbaar. In de middag werden we opgeroepen om afvalpolitie te spelen. Omdat de politie al een tijdje niet bergopwaarts gepatrouilleerd had, was het wel weer eens tijd om daar de zooi op te ruimen. Met twee goed gevulde vuilniszakken hadden we weer genoeg bewijsmateriaal. In de avond zijn Ingo, Micha en ik begonnen aan het eerste seizoen van New Girl. Na de eerste afleveringen van deze verslavende serie hadden we een filmavond. We hebben Finding Dory gekeken.  Op een dinsdagochtend stonden de mentorgesprekken op de planning, we hebben van die gelegenheid gebruik gemaakt om de startevaluatie te doen. Ik kreeg van Hanneke te horen dat ze erg tevreden waren met mij. Dat was erg prettig om te horen! Verder heb ik aan schoolopdrachten gezeten. In de avond heb ik weer New Girl gekeken, waarom weet ik niet precies maar als eenmaal begonnen bent is het moeilijk te stoppen. `s woensdags heeft het watermanagementteam zich voorbereidt op donderdag de jungle dag. Samen met Ingo heb ik een wisselschema gemaakt voor de hele stageperiode. De 18 werkende camera`s zijn verdeeld in drie groepen van zes camera`s. Eén groep vervangt een andere groep camera`s die er op dat moment al twee weken hangen. Van de resterende groep worden de SD-kaarten en batterijen vervangen. De groep camera`s die in de droogbak liggen worden voorzien van verse batterijpower en lege SD-kaarten. Voor de groep waarvan we in de jungle de Batterijen en SD-kaarten vervangen, laden we de batterijen op en zorgen we ervoor dat de SD-kaarten leeg zijn. Voorderest zijn we met het door Ingo geopperde visproject gestart. In de rivier gaan we zelfgemaakte fuiken leggen waar vis in wordt gevangen. Die vissen gaan we vervolgens determineren. Het doel is om erachter te komen welke vissoorten er voorkomen en of er ook indicatiesoorten zijn. De fuiken die gemaakt hebben bestaan uit een doormidden gesneden frisdrankfles, waarvan de flessenhals omgedraaid wordt en aan de onderkant van de fles wordt geplakt. In de opening zit gaas waar de vis doorheen kan. Het gaas is vrij fijnmazig. De vis kan er met moeite doorheen maar niet meer terug. In de fles hebben we wat mais gelegd om de vissen te lokken. Om te kijken of het werkte hebben we eén fles in de rivier bij de farm gelegd. Er kwam meteen eén vis op af! Toen we een paar uur later weer keken was het helaas ook bij die ene vis gebleven. Aan het eind van de middag kreeg ik met Ingo, Natasja, Rianne en Micha een machettecursus van Maarten. De cursus ging over de gevaren en het correct gebruiken van een machettemes. Ik schijn nog al een beetje lomp te wezen met zo`n ding als ik de rest mag geloven. De tuin op de farm stond op dat moment ook volop in bloei. We hebben mango`s, bananen, ananassen, waterappels en avocado’s geoogst en uiteraard ook opgegeten. Het fruit hier is supervers en net even wat zoeter dan in Nederland. Waterappel heb ik hier voor het eerst op het is erg waterig verrassend genoeg en lichtzuur van smaak. Het groeit hier in grootte getalen en is een frisse dorstlesser. In de avond heb ik voor de verandering is geen New Girl gekeken. Wel hebben we gezellig gekaart. Op de donderdag was het weer jungledag. Vlak voor de tocht begon moest Natasja helaas terugkeren vanwege haar astma. Samen met Ingo en Tapa gingen we verder. Nog meer voor mannen in de jungle. Tapa is een goedgemutste Tico (bijnaam voor Costa Ricaan) die veel van de jungle weet en altijd in is voor een dolletje. Tapa spreekt een redelijk woordje Engels en probeert via ons ook een woordje Nederlands te leren. De uitspraken van hem zijn hilarisch. In de jungle was het niet superwarm gelukkig, maar wel erg glibberig. Al struikelend en glijdend baande ik mij een weg door het tropische bos heen. We namen ook het `indianenpad’. Dat pad is het zwaarste van het reservaat door de hoogteverschillen. Helaas hebben we geen dieren gezien. Na een lange zware tocht hebben we in de middag de beelden bekeken. Er stond onder andere een ocelot, Brown four eyed opossum en een paca op. Op de vrijdagochtend hebben we de mestkevers die in de val waren gelopen gedetermineerd. Het is echt priegelwerk om bij zo`n klein insectje te kijken wat het is. Je moet allemaal stappen doorlopen en uiteindelijk kom je dan bij een onderfamilie van de kever uit. We kunnen niet bepalen of het een mannetje of vrouwtje is aangezien daar niet de kennis en apparatuur voor is. Omdat je de hele tijd door de binoc kijkt wordt je nogal duf van dit werk. Na de mestkevers heeft iedereen zich voorbereidt op het weekend. De hele groep plus Hanneke en Hannah ging naar Puerto Viejo. Aan het begin van de middag werden door een busje naar het hotel gebracht. Langs de weg heb ik alleen maar bananenplantages en containerterminals voor de bananentransport gezien. We zijn langs de plantages van Dôle, Del Monte en Chiquita gereden. Het laatste stuk van de rit ging langs de Caribische zee. Het water was een beetje blauw, op foto`s lijkt het blauwer. Van de 13 man sliepen er acht in een hostel. Samen met Ingo, Khetil, Rianne en Micha sliep ik in de Coco loco lodge. We hadden een vijfpersoonshuisje met balkon, koelkast, wifi en tv. Het was een ruime kamer waar je lekker rustig kon chillen. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, hebben we een rondje door de stad gelopen. Puerto Viejo is een gezellige stad aan de Caribische zee. Langs de kust heb je een boulevard met allemaal souvenirwinkeltjes, restaurants en barretjes. In de stad wonen veel Jamaicanen en dat is ook goed te merken. Overal hoor je reggaemuziek, de mensen hebben bovengemiddeld vaak rastahaar en er hangt permanent een marihuanalucht. Als avondeten hebben we met zijn alle pizza gegeten. Ik had een uitstekende pizza del mar, die was belegd met tomaat, kaas, mosselen en calamares.  Toen wij daar waren was het ook nog eens happy hour! Dat betekende dat er een paar cocktails 2000 colonnes (ong. 3 euro) kostte. Ik had een paar tequila Sunrise op, geen idee meer wat er allemaal in zat ,maar ik vond het erg lekker. Later op de avond zijn we naar meerdere barretjes/clubs geweest. Het was er erg gezellig en de sfeer is er relaxt, helaas was de muziek niet om aan te horen. De dj`s waren megaslecht tussen de muziek zaten pauzes, de liedjes sloten totaal niet op elkaar aan en sommige kutliedjes werden meerdere keren achter elkaar gedraaid. Na deze gezellige avond vol met baggermuziek werden we iets later wakker dan gepland. Doordat we om elf uur pas wakker werden hadden we onze hele ochtend weggegooid. In plaats van te gaan snorkelen (wat eerst de bedoeling was) zijn we wezen shoppen. Ik heb mijn inferieure Decathlon-teenslippers in geruild voor blitse Havaianas. `s middags hebben we lekker aan het terras gezeten en in het hotel gechilled. In de avond hebben Ingo, Khetil, Micha en ik heerlijk gegeten bij een restaurant. In opteerde voor mosselen (alweer) als voorgerecht en biefstuk als hoofdgerecht, een uitstekende keus achteraf gezien. In de avond zijn we weer langs de barretjes en clubs gegaan. Het was net als vrijdag gezellig met schijtmuziek. In de eerste club werd de muziek via YouTube gedraaid. Echt super hilarisch, vooral als het internet er even uitlag. Gelukkig maakte de alcoholische versnaperingen deze audiovisuele marteling iets dragelijker. De tweede club was een technotent. Godzijdank viel de stroom daar uit. Op de terugweg regende het pijpenstelen, halverwege viel mijn telefoon uit mijn handen in een plas water. Doordat er al een paar barsten in mijn scherm zaten is het touchscreen naar de Filistijnen. Door dit technische ongemak is dit reisblog later ge-uploadt dan normaal. Na deze avond werden we op een zondag alweer te laat wakker. We werden om half elf wakker en om elf uur moesten we uitchecken. Tijdens het ontbijt/lunch ontmoette een Rus die woonachtig was op de Krim. Deze vrolijke man was een nogal bijzondere Rus, hij haatte alcohol en reedt rond in de gigantische Cadillac limousine. Nadat hij zijn halve levensverhaal had verteld en wij klaar waren met eten zijn Ingo, Khetil, Micha, Rianne, Lizanne en ik naar playa Negro geweest. Zoals de naam al doet vermoeden is dat strand zwart. De golven waren erg hoog maar de zon was redelijk afwezig helaas. Daardoor ben ik nog steeds zo wit als een sneetje casinobrood met roomboter. In de loop van de middag zijn we weer richting San Miguel gegaan. Doordat het bij de farm noodweer was konden we niet de rivier oversteken. Het was dan toch wel handig geweest als er een brug was…. Gelukkig is er nog een alternatieve route naar de farm. Na dit geslaagde weekend was het in de avond tijd om New Girl te kijken en op tijd naar bed te gaan. Op een maandag heeft het WM16-trio zich voorbereidt op de dinsdag. Door het hevige weer van de dag ervoor was het water eruit geklapt. Met Natasja, Ingo en Maarten zijn we naar de waterbron van de farm gelopen om het te fixen. Als de rivier omhoog volgt kom je na verloop van tijd in een poel uit waar de inlaat van onze pijp met water ligt. Door de storm was er lucht in de pijp gekomen, waardoor er niet genoeg druk opstond om het water naar de farm te pompen. Op meerdere plaatsen van de pijp zitten aansluitingstukken en controlepunten. Als je de aansluitingsstukken loskoppelt kan je lucht uit de pijp laten ontsnappen. Na deze reparatiewerkzaamheden was alles weer picobello in orde. In de middag hebben we de SD-kaarten vervangen en leeggemaakt en de batterijen opgeladen. In de middag ben ik begonnen aan het maken van de prullenbak die in het dorp komt te staan. Door een gebrek aan materiaal en door de harde regen heb ik mijn werkzaamheden helaas vroegstondig moeten staken. Op de dinsdag was ik met Ingo en Tapa naar de jungle gegaan. Tijdens de rit ernaar toe gleed de auto naar de zijkant, Hanneke kon het niet meer herstellen waardoor de auto vast kwam te zitten in de greppel. Door al de regen die er de afgelopen dagen was gevallen, was de greppel erg nat. De eerste paar keren probeerde we doormiddel van de 4X4- functie en met zijn allen te duwen achter de auto, de auto uit de greppel eruit te krijgen. Helaas werkte dit averechts, en kwam de auto dieper in de modder te zitten. Godzijdank kwamen er al vrij snel een paar vriendelijke Costa Ricanen die ons wilde helpen. Doormiddel van grote stenen voor de wielen te leggen en de hele tijd duwen kwam de auto er na zeker wel anderhalf uur uit. Na deze uitputtingsslag in de volle zon was het nog de bedoeling dat we naar de jungle gingen. De Costa Ricanen die ons hadden geholpen, boden ons ook nog verse kokosnoten (pipa`s) aan om uit te drinken. Dit kwam als een geschenk uit de hemel. Verse koele pipasap is echt superlekker en lest erg goed je dorst. Na te hebben bijgetankt kon de jungletocht beginnen. Het vervangen van de camera`s ging erg vlot. Ingo en ik beginnen er steeds bedrevener in te raken. Ook de potvallen voor de mestkevers werden vervangen, de vangst was met maar twee mestkevers erg pover. In de eerste potval zat een Magnuskrab. Er zitten hier studenten die met een krabbenonderzoek bezig zijn, dus die waren erg content met dit geschaarde weekdier. Ook deze week zagen we helaas geen wildlife. In de middag hebben we de data van de camera`s geanalyseerd. Op de beelden stonden voornamelijk mensen en armadillo’s. ’s Woensdags ben ik met de brug bezig geweest. Ik heb het kostenplaatje uitgewerkt, een Autocad-tekening gemaakt van een brugsegment en alles met Maarten besproken. `s Avonds zijn we naar de bar geweest. Het heeft de hele avond enorm gehoosd. De straten stonden blank en de rivier was te gevaarlijk om door heen te lopen. Dus hebben we net als afgelopen zondag de alternatieve route genomen. Langs de route konden we zien hoe de doorgaans zo rustige rivier in een kolkende allesverwoestende watermassa was getransformeerd.  In de avond door het hoge gras lopen was niet zo relaxt, aangezien het er dan krioelt van de slangen. Nadat we zonder tussenkomst van een Fer-de-Lance of andere gevaarlijke slang zijn we veilig door de slangenkuil gekomen. Door het extreme weer was het water alweer uitgeklapt. Dus kon dat de volgende dag weer gefikst worden. Met Tapa en Khetil ben ik naar de bron gegaan om het te herstellen. Toen we bij de bron aankwamen kwamen tot de onaangename verrassing dat de inlaat foetsie was. De inlaat met de rest van de pijp was door de harde stroming helemaal naar beneden gestroomd. We hebben de pijp omhoog getrokken en in de bron gelegd. Op de pijp hebben we (zware) stenen gelegd om ervoor te zorgen dat de pijp op z`n plek bleef. Beneden bij de controlekraan heb ik de kraan voor een lange tijd aangezet. De straal begon sterk maar werd geleidelijk aan steeds zwakker. Aangezien de druk laag was ben ik met Khetil `s middags terug geweest om dat probleem op te lossen. We hebben op alle plekken de druk gecontroleerd en alle stenen die we `s ochtends neergelegd hadden eraf gehaald, om te kijken of er geen deuken in zaten. Er waren een paar kleine deukjes in terecht gekomen maar dat bleek niet het probleem te zijn. Na alles te hebben gecontroleerd en op alle mogelijke manieren geprobeerd de lucht te laten ontsnappen, was er nog steeds niets veranderd aan de druk. Helaas moesten we terugkeren zonder het te hebben hersteld. Gelukkig staan er op de farm watertanks die ervoor zorgen dat je ten minste eén dag zonder water uit de bron kan.  De volgende dag was er zo goed als geen water beschikbaar. Dus voor de verandering konden we weer naar boven. Dit keer zijn we met een grote afvaardiging gegaan. We hebben de inlaat hoger gelegd en meerdere keren gepoogd de luchtbellen uit de pijp te duwen. Halverwege was de druk na verloop van tijd hersteld. Beneden aangekomen bleek de druk weer weg te zijn. Nog steeds geen water dus uit de kraan. Dus gaan we het weekend in zonder water. Wat voor mij niet echt uitmaakt, aangezien ik weer naar Puerto Viejo ga. Deze keer wordt vergezelt door: Ingo, Lizanne, Rianne en Micha. We verblijven in hotel Puerto Viejo. Een soort hostel/hotel waar we voor 12 dollar overnachten.